DROOM VAN 60 JAAR OUDE ZEEKAKKELOBBUS KOMT UIT (6)
Op naar Amsterdam
Opnieuw zoeken we de vaargeul op. Inmiddels is een stevig Noord-Westelijk briesje
opgestoken (destijds in Tijn’s jeugdjargon een ‘fries bintje’geheten)
waardoor de boeg bij het doorploegen van de schuimkoppen af en toe een fris
regentje buiswater over het voordek werpt en ook de ramen van de kajuit sopt.
Maar daar is op gerekend, want we hebben een ruitenwisser. Een mooi ding als
ie het doet. Maar hij doet het even niet. Dus rukt de technische ploeg even
uit met nieuwe zekeringen en na enig onbegrijpelijk gefrutsel werkt het mechaniek
weer en verschaft de roerganger onbewaterd uitzicht. Het uitzicht vanuit de
kanjuit is adembenemend: wolkenluchten in alle gradaties van wit tot diepgrijs
steken af tegen het blauw van het uitspansel, het schouwspel aan de hemel wordt
weerspiegeld in de donkere en lichte plekken op het water, waar de golven zich
nu hebben getooid met schuimkoppen. We varen rechts Pampus voorbij en in de
buurt van Muiden menen we opnieuw de Groene Draak van Hare Majesteit waar te
nemen, maar nu vol of gereefd onder zeil. We naderen Amsterdam en zien de haven
van Durgerdam aan de horizon. Uiteindelijk meren we af bij het pleziervaartgedeelte
van de Oranje sluizen om te wachten tot het licht op groen gaat. We zijn niet
alleen want achter ons komt een soort super-de-luxe catamaranmotorschip ook
binnen. Nadat we geschut zijn – het niveauverschil is overigens hoogstens
zo’n 15 centimeter – varen we het IJ op. Aan de kant van Amsterdam
Noord de oude Ketjen fabriek en de Oranje scheepswerf. Aan de Zuidelijke oever
het Java eiland met alle archtectonisch unieke bouwselen. We ontdekken een
immens passagierschip dat aangemeerd ligt bij de passagiersterminal en besluiten
dat even te gaan bezichtigen. We maken een fikse bocht naar bakboord en varen
daarmee het water binnen dat Amsterdam Oost scheidt van het Java eiland.
Surprise party
We passeren diverse aan de wal liggende schepen en komen dan in de buurt
van een hoog opgebouwde partyboot, waarop een blijkbaar flink beschonken
gezelschap staat te joelen, te schreeuwen en te wuiven. De Anita 2 beantwoordt
al deze vrolijkheid met een flinke blaas van de scheepshoorn en op dat
moment bekruipt mij het gevoel dat ik deze feestgangers wellicht eerder
heb ontmoet. Bij nadere beschouwing zijn het familie en vrienden die
hier over de railing hangen om ons te begroeten. We komen langszij en
ik stap aan boord van het partyschip. Wat een voortreffelijke en absolute
verrassing. Ik schudt iedereen dankbaar en warm de hand of beroer de
wang, overigens niet van gevaar ontbloot want ik ben al 2 dagen ongeschoren
en ongewassen zoals het een echte zeeverkenner betaamt. Ook hier komt
de alcohol ons weer te hulp door de overgebrachte bacterieën onmiddellijk
te verdelgen. Ik krijg allerlei prachtboeken als geschenk en we besluiten
de surprise-party met een scheepsmaal van rijst en vis met een glaasje
wijn. Vervolgens neem ik afscheid van allen die mij op deze partyboot
in mijn nieuwe, oudere staat hebben verwelkomd en gefeliciteerd: Ma,
Jannie, Hester + Elsemieke + Rosalie, Ria + Sanne + Cindy + Esther, Arthur
en Ria, Daan en José, Rob en Vera, Hans Kamphuis en zijn vriendin,
wiens naam me nu even ontschoten is (dementie ?).
Allerlaatste etappe
Rinie en Janny varen nog even mee naar de jachthaven om te helpen de Anita
2 af te meren en het schip te bewonderen. Na opnieuw enig deskundig gemanouvreer
weet Hans het schip met zijn gat in de ligplaats te steken en halen wij
onze spullen van boord. Iedereen de hand geschud en bedankt voor deze – zoals
Pa dat altijd noemde – ‘voortreffelijke’ belevenissen.
Tijn rijdt Peter’s auto naar Zwanenburg, ik breng Rinie naar haar
auto die nog in het Oostelijk stadsdeel geparkeerd staat en daarna drinken
we nog een bakkie bij Ma in Zwanenburg voordat we in Nieuw Vennep terugkeren.
Kortom, een feestelijker viering van mijn 60e verjaardag kan ik mij absoluut niet voorstellen en ik dank alle opvarenden van deze fantastische tocht uit de grond van mijn hart.
Jan
vorige | terug naar
het begin